Woensdag 31 juli: Göteborg(veer) - Kiel – Merelbeke 700Km

Gereden route: http://goo.gl/maps/iyQdi
Gearriveerd te kiel met de boot om 09:00h en wijziging in de planning. Het gemis van huis en haard (en pub) werd ondraaglijk en daaromhebben we de tussenstop in Bremen geannuleerd.
We zijn in Kiel vertrokken rond 09:30 en in één ruk richting doorgereden naar Merelbeke. Rond 17:30 zijn we in goede gezondheid aangekomen...Althans, Ik voel me goed. Dirk misschien iets minder....
Bedankt voor de opbeurende commentaren en het volgen van onze blog.
Wie weet, misschien tot de volgende keer.

Groetjes, Peter

Dinsdag 30 Juli: Oslo - Göteborg (300Km)

Genomen route: http://goo.gl/maps/t4h2n
Dirkheeft ons vaarschemanog gewijzigd, en we varen dus niet uit Oslo terug, maar we zijn vanuit Oslo met de moto naar Goteborg gereden (ong 300 km) waar we om 19:00h de boot naar Kiel in Duitsland hebben genomen. We zouden woensdag morgen rond 09:00 moeten arriveren.

Maandag 29 Juli: Lofthus – Odda - Oslo (390 km)

Gevolgde route: http://goo.gl/maps/IcMZH
We zijn deze ochtend bij een stralende hemel opgestaan. Dit kiekje werd getrokken vanuit de tuin van ons hotel net voor het vertrek. Na een klein uurtje begon de hemel echter donker te kleuren en even later zaten we met onze regenpakken aan in een heuse stortbui.
We reden de vallei van het Hardangerfjord door, keken onze ogen uit op de fruitplantages en passeerden even buiten Odda een speciale waterval, die men hier de "twin waterfalls" noemt.
zie foto één, twee en drie.
We reden omwille van het weer wat langere etappes en hielden slechtséén koffiestop, nog steeds met de regenpakken aan. Nadien trokken we door naar Oslo, waar Helmut om 16 u 45 moest aankomen om de boot te nemen richting Fredrikshavn http://goo.gl/maps/MWxta. We dronken in Oslo nog een laaste pint samen en wensten onze co-rider een behouden terugreis. Intussen heeft Dirk onze boot ook nog gewijzigd, en we varen dus niet uit Oslo terug, maar zullen morgen met de moto naar Goteborg rijden (ong 300 km) waar we de boot naar Kiel in Duitsland nemen.

Op die manier splitsen we de lange terugreis in twee en wordt het iets comfortabeler. We nemen dinsdag de boot om 19 u en zullen normaal dan woensdagmorgenrond 9 u in Kiel zijn.
Na het vertrek van Helmut verkenden we de stad nog even. Enkele sfeerbeelden:
Het stationsplein (centraal station), Het nieuwe opera gebouw aan de haven, Hetzelfde gebouw met een toerist op de voorgrond. De skyline van Oslo, gezien vanop het dak van het operagebouw, waar je trouwens gewoon op kan lopen. Noorwegen zal dus morgen achter ons liggen, maar de Noorse politie vond het nodig om ons in extremis nog een aandenken mee te geven.
Blijkbaar mag je in Oslo je moto niet zomaar op een pleintje neerzetten....
De boete van 500 Nok (65 euro) betalen we toch lekker niet, maar gaat in het fotoalbum als souvenier.
Bedankt politi van Oslo!

Tot morgen, Peter en Dirk

Zondag 28 Juli: Lillehammer - Lofthus (328 Km)

Na het ontbijt in het Stationshotel van Lillehammer, waar Helmut en Peter niet zo goed sliepen omwille van de te zachte matrassen, zijn we naar het Olympiapark gereden, waar we de ski-schans bezochten. De openingsceremonie van de Olympische winterspelen van 1994 werden hier gehouden. Met deze schans als meest spectaculaire onderdeel. De hoofdschans daalt 136 meter onder een hoek van 37,5 graden. Een springer haalt er bij de afsprong een snelheid van een dikke 86 km/u. Het record, onder het oog van 50.000 toeschouwers, was 104 meter. en meer.
Helmut is er uiteindelijk dan toch in geslaagd om een Noors blondje op zijn moto te krijgen...
Onder een dreigende hemel en bij wijlen met het gevoel alsof we in een frigo reden, genoten we toch nog van het landschap en diens eigenheden.
Om ons op te warmen zochten we heil in een koffie en een warme wafel, ons met liefde geserveerd door een Poolse gastarbeidster, die evenwel gewillig met ons op de foto ging.
Om de verorberde suikers weer te verbranden rden we een rondje met de gocarts.
We reden verder door het Nationaal park van Hardangervidda, (3430 km2) waar we alweer een heel verschillend landschap voorgeschoteld kregen, wat ons deed denken aan de Russische Toendra.
Dat het vandaag fris was getuigen volgende foto's.Om daar te geraken moesten we wel een stukje van de weg af en een flink stukje off road verwerken.
In één ruk daalden we nadien af van een hoogte van 1270 meter naar slechts 70 meter, en dit via een spectaculair tunnelcomplex, waar verschillende tunnels spiraalvormig in de rotsen gehouwen zijn. Je kan het vergelijken met naar beneden rijden in een parkeergarage, maar dan gedurende meerdere kilometers.
Eénmaal door de tunnels werden we alweer verrast. Niet allen ging de temperatuur met een dikke 20 graden de hoogte in, maar we kwamen als het ware in een tropisch subklimaat terechtfoto 1,waar de plaatselijke bevolking handig gebruik van maakt. Deze regio huisvest de grootste fruitplantages van Noorwegen foto 2. Zo zagen we er kersen, appels, pruimen, frambozen enz...
Wat erg veel indruk maakte was dat we aan d ene kant van het fjord in onze korte mouwen en short bij een aangename temperatuur een wandeling konden maken, terwijl we aan de overkant, op slechts een paar honderd meter hoger, gigantische pakken sneeuw zagen liggen. De dag was alweer mooi, en eindigde nog beter toen we incheckten in ons goedkoop hotelletje. Na een verkwikkende douche genoten we nog van een korte wandeling en een overheerlijk (gezond) thais gerecht: kip met geroosterde cashewnoten, verse groentjes en rijst. Om de dag helemaal af te suiten verkenden we het plaatselijke dorpje Ullensvang, huizen en kerk nog even.
Jammergenoeg was dit avondmaal het laatste met ons drie, want morgenavond zal Helmut de boot nemen vanuit Oslo richting Fredrikshaven.
Dirk en Peter blijven nog een dagje om Oslo te verkennen.

Groetjes

Zaterdag 27 Juli: Trondheim - Lillehammer (356 Km)

Vandaag zijn we met een stralend zonnetje vertrokken vanuit Trondheim.
Na een aantal saaie kilometers langs de E6 kwamen we uiteindelijk in het Dovrefjell natuurpark.
Dit park is gekend voor zijn uit Groenland geimporteerde Muskusossen.
We keken onze ogen uit om er in de bermen een of meerdere te kunnen ontdekken.
Het natuurpark heeft bergtoppen van meer dan 2200 meter hoog, wat er ook voor zorgt dat het weer er erg snel kan omslaan. Onderweg genoten we van deze natuurpracht.
Dit is de hoogste top uit deze regio, de Snohetta.
Tijdens onze koffiestop in Hjierving, brak de hel los en zagen we een heuse mini tornado.
De hemelsluizen gingen open...
We besloten om een tweede koffie te nemen en te wachten tot de hevigste regen over was.
Tijdens het wachten zagen we onze eerste Muskusos, weliswaar onder weg naar het toilet...
Gelukkig was het snel terug droog en verscheen het zonnetje. Tijd voor watgroepsfoto's en eensolo foto.foto's. Een opklarende hemel in het Dovrefjell natuurpark.
Na nog een goeie 150 km kwamen we aan in Lillehammer waar we logeren in het Stationshotel. Na een verfrissende douche gingen we de stad een beetje verkennen.
We aten in het "sportslipje". Peter had na deze verkwikkende maaltijd zoveel energie dat hij nog een ritje op een rendier wou maken, welk hij pardoes met de kop de muur in ramde. Ocharme het beest...
Morgen rijden we richting Westkust, naar het Hardanger fjord, maar we zullen eerst nog even het Olympisch dorp van Lillehammer gaan verkennen.
Dirk heeft beloofd te tracteren met een etentje indien Helmut of Peter het aandurven met de moto van de schans te rijden. Spectakel verzekerd!
Misschien tot morgen ;-)
The Nordkapp Riders

Vrijdag 26 Juli: Tosbotn - Trondheim (356 Km)

Deze ochtend met het hoofd in de wolken wakker geworden.
Gisterenavond hebben we aan de hand van een goeie ouwe kaart een alternatieve route samengesteld, die ons de saaie E6 zoveel als mogelijk deed vermijden.
We dienden hiertoe opnieuw een veer te nemen.
De ochtend was heel erg fris met slechts 11graden (boven nul) en een dichte mist.
Desondanks kwamen we op de weg tussen Tosboten en Vennesund, waar we het veer namen naar Holm, nog een Eland tegen.
Vanaf dan brak de zon door en in een mum van tijd ging de termometer omhoog richting 25 graden (boven nul). De befaamde "Slettabil" waterval.
We vroegen ons al af waar de naam vandaan kwam, maar tijdens de middagstop werd ons alles duidelijk.Onderweg genoten we alweer van betoverende scenes.
Van al dat moois kregen we honger en we vulden onze magen met een gezonde hamburger (bis), inclusief een streepje sla.
Omdat we nadien wroeging kregen straften we onszelf met een flink stuk offroad, waarbij we ons in het zweet werkten.
Nadien reden we naar het plaatsje Stilkestad, dat nog steeds een bedevaartsoord is, ter ere van St Olav.
In het jaar 1030 werd de laatste Viking koning, Olav, hier verslagen en op wreedaardige wijze vermoord.
Dit betekende meteen de overgang van het viking tijdperk naar een middeleeuws christelijke periode.
Hier ziet u het kerkje dat prachtig werd gerestaureerd.
Danig onder de indruk kreeg St Olav er plotsklaps drie devote volgelingen bij.
We kwamen na deze dag van hitte en zand eten eeer laat aan op onze bestemming van de dag, Storsand Gard camping, gelegen aan de Trondheimse Fjorden, waarna we bij een ondergaande zon ( ongeveer 22u 30) nog van een lichte maaltijd genoten.
morgen gaan we richting Lillehammer.
groetjes

Donderdag 25 Juli: Nygardssjoen – Tosbotn (425 Km)

Opgestaan na een groepsknuffel met ontbijt wegens mijn verjaardag.

Door de emoties de pinten in de frigo vergeten. Moeten we dus ooit nog eens om gaan.
Om half tien uiteindelijk vertrokken van aan onze charmante chalet in Kjellingstraumen Fjordkamp. Onderweg reden we weer van de ene postkaart naar de andere, en tevens bleken de ferries vandaag allemaal te werken.
De Foroy gletsjer.
Het befaamde Vasoline fjord
De eerste ferrie vlak na de gletsjer, die zoals je kan zien op de foto, exclusief voor ons vaarde. Vermits we toch de enige passagiers aan boord waren leefde ik me wat uit in de mast terwijl we het Vasoline fjord overstaken.
Sommigen werden door de naam van het fjord op andere gedachten gebracht... (Let op het rode puntje). Na slechts 28 km verzwolg de volgende ferry ons.
Na deze ferry, die ons terug over de poolcirkel bracht, stelden we vast dat ook de rendieren een metamorfose ondergaan hadden. Hier zie je Dirk, die op zoek is naar het gewij.
Omdat hij het niet vond, dragen we de foto maar op aan Carine en haar collega's van CRV.
(Carine is de vrouw van Dirk, en het CRV houdt zich met koeien bezig).
Vlak voor we de laatste ferry, van Nesna naar Levang, namen, werden we overweldigd doordit spectakel. Voor het avondeten werd nog een aperootje gedronken op de verjaardag van Peter, op een plaatsje vlakbij onze lodge in Tosbotn voor vannacht.
Voor we schaapjes gaan tellen, wensen we jullie een goede nacht.

Woensdag 24 Juli: Sorvagen - Bodo - Nygårdsjøen(60 km)

Route voor vandaag: http://goo.gl/maps/e7IZi
Onze dag begon om 5 u 30 toen het brandalarm in ons hotel ons met een luide sirene abrupt uit onze slaap haalde.
Na de obligate verzameling beneden leek het een dagelijkse routine te zijn van het hotel, waarna Peter ons na enig onderzoek uit ons lijden verloste.
Alarm uigeschakeld en iedereen terug naar bed behalve die ene madam wiens man gezegd had dat ze mocht blijven liggen toen het alarm afging...
Nadat we ontbeten hadden reden we richting ferry, en trokken nog een laatste foto van ons hotel.In de wachtrij aan de ferry van Moskenes naar Bodo.
En daar is ie dan, klaar om ons te verzwelgen. Tijdens de vier uur durende tocht genoten we onder eenstralende zon bij 24 graden volop van de overtocht. Sommigen begonnen zich te vervelen en voelden zich plots Piet Piraat.
Na een heerlijk middagmaal op the place to be, restaurant "paviljongen", vertrokken we voor de lange tocht van 60 km naar Keelingstraumen Fjordcamp.
Onder weg konden we genieten van een wereldvermaard spectakel, "Saltstraumen Maelstrom".
Hier zorgen eb en vloed er voor dat er elke zes uur 400 miljoen kubieke meter water van het ene fjord in het andere loopt. De versmalde strook waar het water door vloeit zorgt er voor dat de stroomsnelheid oploopt tot 20 knopen (= 36 km/u).
Het ziet er uit als een levensechte, reuzegrote jacuzzi.
Na nog wat inkopen te hebben gedaan voor ons avondeten, installeerden we ons in de hut waar vannacht zullen slapen.
Helmut en Peter vonden het mooie water onweerstaanbaar en waagden zich aan een duik in het fjord.
Het inskoude water zorgde ervoor dat we er even snel weer uit waren.
De fotos spreken voor zich.
Om te eindigen laten we jullie nog zien waar wij op dit moment op kijken.
Voor morgen beloven ze ons terug stralend weer, waardoor we besloten hebben om niet de E6 te nemen richting Tosbotn, maar we gaan via de kustweg, met verschillende ferries. Laat ons hopen dat ze deze keer wel willen varen. Onderweg nog een een bankfiliaal tegengekomen.
Tot morgen.

Dirk, Helmut en Peter